O xoves 28 de xaneiro morreu aos noventa e un anos Salinger, estraño escritor norteamericano autor de O vixía no centeo, libro publicado por 1ª vez no ano 1951 e que acadou un éxito sen precedentes, éxito do que o autor sempre se sentiu escravo e tratou de fuxir recluíndose na soedade e non concedendo entrevistas nin deixando que o fotografasen.
Este libro é ben coñecido por nós, pois foi libro de lectura do noso club o curso pasado e provocou unha das xuntanzas máis entusiastas. Este curso está sendo lid0 por algúns alumnos do centro.
Tamén vos invitamos a ver a película Conspiración, con Julia Roberts e Mel Gibson, na que o protagonista (Mel Gibson) ten unha estraña obsesión co libro de Salinger, ata o punto de mercar todos os exemplares que atopa e encher así a súa casa con este libro. Está na biblioteca, pasade a recollela.
Como homenaxe transcribimos un fragmento no que Caulfield, o protagonista adolescente, ten unha charla coa súa irmá Phoebe, quizais a única persoa do mundo pola que segue sentindo respecto e admiración, case ao final do libro, e na que lle conta o único que lle gustaría ser na vida: vixía no centeo.
"...Eu imaxino a moitos nenos xogando no medio dun grande campo de centeo. Miles de nenos pequenos e ninguén por alí, ninguén maior quero dicir, agás eu. Eu estou ao borde dunha barranqueira e o que teño que facer é coller calquera neno que poida caer por alí abaixo, quero dicir que se están correndo e non miran por onde van eu teño que vir e collelos. E iso é o que faría todo o día. Sería o vixía no centeo..."
Grazas a Salinger por deixarnos en herdanza a posibilidade da lectura deste fermoso libro.
Este libro é ben coñecido por nós, pois foi libro de lectura do noso club o curso pasado e provocou unha das xuntanzas máis entusiastas. Este curso está sendo lid0 por algúns alumnos do centro.
Tamén vos invitamos a ver a película Conspiración, con Julia Roberts e Mel Gibson, na que o protagonista (Mel Gibson) ten unha estraña obsesión co libro de Salinger, ata o punto de mercar todos os exemplares que atopa e encher así a súa casa con este libro. Está na biblioteca, pasade a recollela.
Como homenaxe transcribimos un fragmento no que Caulfield, o protagonista adolescente, ten unha charla coa súa irmá Phoebe, quizais a única persoa do mundo pola que segue sentindo respecto e admiración, case ao final do libro, e na que lle conta o único que lle gustaría ser na vida: vixía no centeo.
"...Eu imaxino a moitos nenos xogando no medio dun grande campo de centeo. Miles de nenos pequenos e ninguén por alí, ninguén maior quero dicir, agás eu. Eu estou ao borde dunha barranqueira e o que teño que facer é coller calquera neno que poida caer por alí abaixo, quero dicir que se están correndo e non miran por onde van eu teño que vir e collelos. E iso é o que faría todo o día. Sería o vixía no centeo..."
Grazas a Salinger por deixarnos en herdanza a posibilidade da lectura deste fermoso libro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario